DİL EĞİTİMİ…

Dil dersleri zorunlu müfredattan çıkarılmalı. Böylece okuldaki ders sayıları azaltılmış, isteyene istediği dili öğrenme imkânı sağlanmış olur. Dil eğitimi okul saatleri dışında, tatillerde isteyene verilmeli. Her yaşta ve her seviyede dil öğrenmek isteyen herkese açık olmalı. İmkânlar dâhilinde, tüm dilleri öğretmek için fırsatlar sunulmalı.

Okullar, bilgi yüklenen merkezlerden çıkarılıp eğitim yuvaları haline getirilmeli. Acilen dil eğitimi merkezleri kurulmalı. Bu kurumların başına en az bir yabancı dil bilen, akademik çalışma yapmış Edebiyat öğretmenleri getirilmeli. Dilin önemini bilen birileri olmalı yani.

Yabancı dil eğitimi verilirken börtü böcekli metinler değil, ciddi metinler okutulmalı. Mesela; İngilizce öğretilirken; İngilizlerin orta doğudaki ve uzak doğudaki sömürgelerde yaptıkları zulümler de metinlerde yer almalı.

Bu merkezlerde yabancı dillerin yanında isteyene Anadolu’daki diğer diller de öğretilmeli. Bu iş, hiçbir dil ötekileştirilmeden yapılmalı.

Eğitimde gelenekle, yeni teknikler birleştirilmeli. Örneğin; Arapça ve Farsça öğretiminde medresenin tecrübelerinden istifade edilmeli.

Yabancı dil öğretilmeden önce muhakkak anadil iyice öğretilmeli. Okullarda anadilini öğrenemeyen çocuklara, bu merkezlerde yoğunlaştırılmış programlarla muhakkak öğretilmeli, ondan sonra yabancı dile geçilmeli. Yoksa çocuklar dilin esprisini anlamadan dil öğretimine düşman olurlar.

Üniversite sınavlarında dil bilenlere ciddi ek puanlar verilmeli. Hatta bazı bölümler dil bilmeyenlere kapalı olmalı.

Bina enflasyonunun olduğu ülkemizde bu merkezler için yeni binalar yapılmamalı, mevcut okul binaları, akşamları ya da tatillerde kullanılmalı.

YÜKSEKÖĞRENİM          

Yükseköğrenim, (çok )acilen yüksek lise olmaktan çıkarılmalı.

Her ile bir Üniversite projesi güzel ama bu okulları üniversal bilgi üreten kurumlara dönüştürmeliyiz. Fakülteler ve bölümler adeta yüksek bir ilkokulu çağrıştırıyor. 7 hoca ve 10 öğrencinin olduğu bölüm ya da fakültelerde işler, ahbap çavuş ilişkisi ile yürüyor.

Bunun çok pratik çözümleri var. Mesela her üniversitede her bölüm olacağına, 2, 3 üniversitenin bölümleri birleştirilmeli. Örneğin üç üniversitenin İlahiyat fakültelerinin hocaları ve öğrencileri bir üniversitenin çatısı altında toplanmalı ve diğer üniversitelerde de farklı bölümler zenginleştirilmeli. Örneğin bir üniversite Fen bilimleri üzerinde yoğunlaşmışken, biri Edebiyat, bir diğeri yabancı dil etrafında zenginleştirilebilir. Üniversal bilgi ancak böyle mümkün olur.

Alanında yeterli olmayanlar kesinlikle mezun edilmemeli.

LİSE

Lisenin en büyük sorunu zorunlu olması, çok acilen zorunlu olmaktan çıkarılmalı. Hatta liseye girmek bile zor olmalı.       

ORTAOKUL

Bu eğitim düzeyinde öğrenci bırakmak öğretmenin suçuymuş gibi değerlendiriliyor. Öğretmen bırakmaz öğrenci kalır, çalışmayan kalmalı, disiplin problemi yaşayan öğrenciler acilen okul dışında, çıraklık eğitim merkezlerinde eğitilmeli.

İlkokula gelince Nurettin Topçu’nun “Maarif Davamız” adlı kitabı tekrar okunmalı derim.

TARİH EĞİTİMİ

Kendisine en yakın coğrafyaya bile bigâne olan tarih ders kitaplarımız var. Ama kılık kıyafet dayatmasını inkılâp diye öğretiyorlar. Bu Tarih perspektifinden nasıl bir zihin çıkar, siz hesap edin.

Cemil Meriç’in “Tarih kitaplarımız haçlıların en büyük zaferidir” sözü sizin de kulaklarınızı çınlattı mı?