Güzel sesli birinden Kur’an dinlemek insanı son derece mutlu eder, üzerinde fevkalade tesir bırakır, kalplerin yumuşamasına ve gönüllerin haz almasına vesile olur. Onun için hadis-i şeriflerde Kur’an’ın makam ve güzel sesle okunması tavsiye edilmiştir. Peygamberimizin ifadesiyle “Güzel ses Kur’an’ın gü-zelliğini daha da güzelleştirir.”

Bilindiği gibi Kur’an’ın ilk muhatabı Hz. Peygamber idi, Kur’an ona indiriliyor, O da kendisine indirilen vahyi hem yazdırıyor, hem de genellikle Ka’be’nin çevresinde yüksek sesle okuyor, inanan ve inanmayan herkes onu dinliyordu. Kur’an sıradan bir söz değil, Allah kelamıdır, kendine has bir cazibesi vardır, inansın, inanmasın dinleyenleri cezbeder. Onun için Mekke’nin siyaset, ticaret, idare ve servette ileri gelen kodamanları nüfuzları altındaki kimselerin Hz. Peygambere inanmasından endişe duyup bu yüzden onu dinlemelerini yasaklamışlardı. Bunda başarılı olamayınca bu defa adamlarına, Muhammed okumaya başlayınca gürültü yapıp onun sesini bastırmalarını, böylece okuduğunun anlaşılmasına engel olunmasını emretmişlerdi. Nitekim Fussilet Suresinin 26’ıncı ayetinde bu husus şöyle belirtilir: 
وَقَالَ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهٰذَا الْقُرْاٰنِ وَالْغَوْا ف۪يهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ
“İnkâr edenler: Bu Kur'an'ı dinlemeyin, okunurken gürültü patırtı çıkarın. Umulur ki bastırırsınız, dediler.”

Hiç şüphesiz Kur’an’ı en güzel şekilde okuyan, Kur’an kendisine indirilen Hz. Peygamberdir. Bütün sahabiler Kur’an-ı Kerim’i güzel okumayı Resûl-i Ekrem Efendimizden öğrenmişlerdir. 

Peygamber Efendimizin sesinin gayet güzel olduğu sahabe-i kiramdan gelen rivayetlerle sabittir. Nitekim Enes İbn Mâlik (r.a.)’tan rivayet edilen: 
“Allah her peygamberi güler yüzlü ve güzel sesli olarak göndermiştir. Nihayet sizin peygamberinizi de güler yüzlü ve güzel sesli olarak göndermiştir.” hadis-i şerif bunu teyit etmektedir. (Sübülü’l-Hüdâ, II, 91)

Hz. Ali (r.a.) Peygamber Efendimizin vasıflarından bahsederken: “Allah her gönderdiği her Peygamberi mutlaka güler yüzlü, soyu şerefli ve sesi güzel olarak göndermiştir” demiştir. (Sübülü’l-Hüdâ, II, 91)

Allah gönderdiği her peygamberi güzel yüzlü ve güzel sesli olarak göndermiş, Peygamberinizi de güzel yüzlü ve güzel sesli olarak göndermiştir. 
Güzel Kur’an okur ve güzel sesli kimselerden Kur’an dinlemeyi severdi. 

Abdullah İbn Mesut ashap içerisinde Kur’an bilgi-si ve güzel okuyuşu ile temayüz etmiş biri idi. 
Peygamber Efendimiz onun Kur’an okuyuşunu çok beğenir, zaman zaman dinlemek isterdi. Yine bir defa kendisinden Kur’an okumasını istemişti: Olayı bizzat Abdullah İbn Mesut’tan dinleyelim:
Abdullah İbn Mesut (r.a.) şöyle anlatıyor: 
Nebî (s.a.v.) bir defa:
“– Bana Kur’an oku” buyurdu. Ben: 
“–Yâ Resûlallah! Kur’an size indirilmiştir. Ben size nasıl Kur’an okuyabilirim?” dedim. Efendimiz: 
“– Ben Kur’an’ı başkasından dinlemeyi çok severim” buyurdular. Bunun üzerine ben kendilerine Nisâ sûresini okumaya başladım. “Her ümmetten bir şahit, seni de bunlara şahit olarak getirdiğimiz zaman halleri nice olur” [âyet 41] anlamın-daki âyete gelince:
“– Şimdilik yeter” buyurdular. Kendisine dönüp baktım, iki gözünden yaşlar boşanıyordu. (Buhârî, Tefsîru sûre(4), 9; Fezâilü’l-Kur’ân 33, 35; Müslim, Müsâfirîn 247.)

Peygamber Efendimiz İbn Mesut’un Kur’an okuyuşunu takdir ederdi. Nitekim bir hadis-i şeriflerinde: “Kim Kur’an’ı nâzil olduğu gibi taze okumak isterse, İbni Ümmü Abd’in kıraati üzere okusun” buyurmuştur. (İbn Mâce, Mukaddime 11; Ahmed, Müsned, I, 7,26).