Yüce Rabbimiz Âl-i İmran Suresi'nin 28. Ayetinde şöyle buyurmuştur: 

لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً
“Müminler, müminleri bırakıp küfre sapmış olanları veli/dost, hami edinmesinler, onların himayesi, buyruğu altına girmesin. Kim bunu yaparsa Allah ile bütün bağlarını koparmış, Allah’ın diniyle bir alakası kalmamış olur. Ancak kendinizi onlardan gelebilecek bir tehlikeden korumak için böyle bir bu yola başvurmanız hariç.” 

Ayetten anlaşılıyor ki;

- Mümin mümini veli edinir,

- Mümini bırakıp da küfre sapanları veli edinmez, onların himayesine girmez, onlardan yardım dilemez,

- Mümin, onlara içten sevgi, muhabbet beslemez, müminin sevgisi de buğzu da Allah için, O’nun rızasını elde etmek için olur. Mümin izzet ve şeref sahibidir, hem kendisinin izzet ve şerefini, hem de İslamın izzet ve şerefini korur.

وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ

- Mümin bilir ki izzet ve şeref küfür yolunu tu-tanların değil, Allah’a, Resulüne ve müminlere aittir. (Münâfikûn, 8)

- Mümin kendi basit menfaati ve geçici çıkarları için kendi devletini, milletini başka devletlere jurnallemez, şikâyette bulunmaz.

- Mümin düşmanlarla iş birliği yaparak mümin-lerin sırlarını onlara vermez, buna onun imanı engel olur.

- Mümin mümine karşı takiyye yapmaz, iki yüzlülük yaparak olduğundan farklı görünmez.

- Takıyye küfür ehlinin hâkim olduğu yerde yaşamak zorunda kalan Müslümanlar için söz konusu olup bu da sürekli olamaz. 

- Takıyye genel olarak Şia’nın şiarıdır, onlara göre dinin onda dokuzu takıyyedir, takıyyesi olmayanın dini de olmaz. (Topaloğlu-Çelebi, Kelam Terimleri Sözlüğü, 302)

اَلمْؤْمِنُ كَيِّسٌ فَطِنٌ حَذِرٌ 
- “Mümin akıllı, zeki ve tedbirli kimsedir” (Kudâî, Müsnedü’ş-şihâb, I, 107), bunları yapmaz, yapanların peşinden gidip onlara maddi ve manevi destek vermez.