Rabbimiz kardeş kılmış Kerim Kitap'ta bizleri. Öyle bir kardeşlik ki ta Hz. Âdem'den beri. Hepimiz topraktan yaratıldık yoktur farkımız bizim. Ayrılık çıkaran, üstünlük taslayan, ilk ırkçılık yapan şeytandır bilesin. "Ben ateşten yaratıldım, O ise topraktan" dedi ve ebediyen ilahi rahmetten men edildi. Aslında şeytan Âdem'i hiç sevmedi, onun yaratılışında Rabbinin büyüklüğünü bu yüzden göremedi.

İlk insandan bu güne şeytanın kavgası devam etmekte, şeytan insana sevgisizliği emretmekte. Sevmemek istedi mi insan pek çok bahane bulur. Kiminin rengine takılır, pek bir sevimsiz bulur. Kiminin dilini beğenmez anlamamaktan dem vurur. Milliyetçilik eder de kendini üstün sanır. Şekilden öteye geçmez, hiçbir gönüle girmez, bütün dilleri bilse de gönül dilini bilmez.

Oysa ne diyor kutlu nebi; "Arab'ın Acem'e, Acem'in Arab'a, siyahın beyaza, beyazın siyaha bir üstünlüğü yok". Üstünlük takvadadır. Üstünlük arıyorsan eğer kalbine ve davranışlarına bak. 

Üstünlük derdinde isen O'na layık kul olmalı, üstün işler yapmalısın. Öyle güzel işler yapıp öyle güzel izler bırakmalısın ki, aradan yüzyıllar geçse de hayırla anılmalısın. Şeytan misali tepeden bakmayı, hor görmeyi bırakmalı, hoşça bakmalı, hoş görmelisin. Hor göreceksen illa Yunus Emre misali Taptuk Emre kapısında "ben bilmem" deyip önce nefsini hor görmelisin. Yaratılanı yaratandan ötürü sevmeyi bilmelisin. O sevgiyle Rabbine secdeler etmelisin.

Âşık Veysel'in dilinden çağlara seslenen, ozanların diliyle dilden dile, gönülden gönüle gelen sözlere kulak vermen yetmez gönlünü vermelisin;

Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın, ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün, ben sac mıyım?

Topraktandır cümle beden
Nefsini öldür ölmeden
Böyle emretmiş Yaradan
Sen kalemsin, ben uç muyum?

Müberra AKTÜRK
Diyarbakır İl Müftülüğü Gençlik Koordinatörü