Sabrı Eyyüb'ten, İffeti Yusuf'tan, hikmeti Lokman'dan öğrenen dedem, Allah için yaşayan, Allah dostu bir insandı. Gecesi Kur'an ve namaz, gündüzü ibadet ve zikirdi. Kimseyi kırmadan, incitmeden yaşamaya özen gösterdi. Boş konuşmaz boş işlerle meşgul olmazdı. "Kişinin kendisini ilgilendirmeyen şeyleri terk etmesi imanının güzelliğindendir" derdi. "İmanın güzeli çirkini mi olur? İman imandır dedem" deyince, "Her şeyin tamı, yarımı, güzeli çirkini olur balam" derdi.

Vakit namazlarını cemaatle kılmayı çok severdi. Daha ezan okunmadan dakikalar önce camiye giderdi. "Randevum önemli, bekletmek olmaz" derdi. Giderken tanıdık tanımadık herkese selam verir, hayır dualar ederdi.

"Cemaatle namaz kılmak niye yirmi yedi kat sevap bilir misin balam? Camiler boş kalmasın diye mi dedem" derdim. "Yok balam öyle değil, cami yolunda, camiye gidene kadar insana, hayvana, bitkiye, canlı cansız ne varsa bir faydan olsun diye camiye davet" derdi.

İbadet eden gençleri çok sever, onlara hususi ilgi gösterirdi. "Gencin ibadeti güneş gibidir, etrafını aydınlatır" derdi. Camide kendi akranları olan cemaate "alnın secdeye değmeden namaz mı olur gardaşım, sandalyede namaz neymiş" derdi. Olurda camiye bir bala gelirse eli boş, gönlü boş dönmesin diye, ceplerini kuru üzüm, ceviz, fındık, fıstıkla doldurup öyle giderdi.

Dedemle akşamlar bir başka güzeldi! Dedemin yatsı namazından gelmesi bizim "dizi" saatimiz demekti. Dedemizin dizi, günün yorgunluğunu attığımız yerdi. Dizinin dibine beş kardeş oturunca, "Hadi bakalım, sıra kimdeydi?" derdi. Sırayla peygamber kıssalarından okuyunca, tüm aile can kulağı ile dinlerdi.

Okuyanın yorulduğunu fark edince hemen araya girerdi; "Lokman Hekim üç bin sene yaşamış, bin peygambere hizmet etmiş, o peygamberlerden dört tane şey öğrenmiş, neymiş bu öğrendikleri? İki şeyi unutacaksın, iki şeyi unutmayacaksın, Allah'ı unutmayacaksın, bir de ölümü. Neyi unutacaksın, yaptığın iyiliği, sana yapılan kötülüğü. Yaptığın iyiliği sürekli anlatıp da canlandırmayacaksın. Sana yapılan kötülüğü de sürekli hatırlayıp hayatı kendine zehir etmeyeceksin. Sana kötülük yapana bile sen iyilik yapacaksın, iyiliğe iyilik her kişinin kârı, kötülüğe iyilik er kişinin kârı" derdi.

Namazı kılıp gelince, diyeceklerini deyince, saatte onu görünce daha dedemi kimse tutamazdı. "Saat on yatağa kon, saat üç yataktan uç" diyerek odasına geçerdi. Erken yatardı ama gece her uyandığımızda o ayakta olurdu. Odasından gelirdi tespih tıkırtısı, ya da gecenin sessizliğinde bizi ferahlatırdı Kur'an'ın fısıltısı.

Dedem ömrü boyunca bize hep hayrı, sabrı öğretti. "Varlık da O'ndan, yokluk da" derdi. Bilirdim hep hayrı öğütlemek, güzel örnek olmaktı dedemin derdi. Kendisi en dayanılmaz acılara sabretti. Dile kolay, on üç evladını kendi elleriyle toprağa verdi. "Verende O, alan da O" derdi. Dünyanın fani olduğunu yaşayarak gösterdi. Seksen üç yıllık ömrüne nice güzellikler sığdırdı dedem.

" Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz", fermanını bizlere bizzat gösterdi dedem. Sekeratta bile namaz kılan, ezanı can kulağı ile dinleyen, başucunda okunan Kur'an'ın hızlı mı yavaş mı, sesli mi sessiz mi okunacağını salık veren, zamanın evliyası idi dedem.

Her fırsatta insanlara hayrı öğütleyen dedem, ölürken bile bizlere nasihat etmeye devam etti; "Birbirinizi Allah için sevin, dünya hayatında önceliklerinizi iyi seçin! Önceliğiniz namaz, Kur'an, ibadet olsun. El âlem ne der, o ne der, bu ne der, dert etmeyin. Allah'ı razı etmek olsun derdiniz. O razı olursa herkes razı olur. Allah için yaşayın, Allah için ölün. El âlem ne derse desin, el-Alim senden razıyım desin o bize yeter" derdi.

Namaz kılmaya ezan vaktinden dakikalar önce camiye giden dedemin, cenazesi de namazdan elli dört dakika önce camiye gitti. Malum randevu mühim, bekletmek olmazdı. Tanıdık tanımadık herkese selam veren dedemin cenazesine tanıdık, tanımadık herkes gelmişti. Gençler cenazede pervane olup hizmete koşmuş, çocuklar bile duaya âmin demişti. Ayda iki hatim indirmeyi vazife bilen dedeme sayısız hatimler okunmuştu.

Ah dedem, can dedem, hayatını örnek, ölümünü model aldığım dedem! Rabbim bizlere de senin gibi bir hayat, senin ki gibi güzel bir ölüm nasip etsin. Biz senden razıydık, sende bizden razı ol, Rabbim de senden razı olsun Canım Dedem!