Kıtmirliğe talip olmuş bî-çare
Lakin halin bildiremez gül yare
Bahçendeki çiçeklerden bir tane
Gönderirsen mesud olur da kanar

Huzuruna gelmeğe utanıyor
Dış kapının dibi çok bile diyor
Sadece Sultandan izin istiyor
Vermezse, bir ömür külliyen zarar

Dilenci ne edep ne erkan bilir
Bir lokma ekmeğe ne çok sevinir
Ayrılmaz eşikten mum olup erir
Her daim her nefes Sultanı anar

Sultanım elbette onun halinden
Sen bilirsin sen anlarsın dilinden
Kerem et bir yaprak lütfet gülünden
Garip kendisini gülşende sanar

Ne yapsın zavallı gönlü yanıyor
Sultana sevdalı dayanamıyor
Bir de dönüp kirlerine bakıyor
Ne mümkün hayatı yeniden imar

Belli ki eşiği terk etmeyecek
Eğer kovulmazsa hiç gitmeyecek
Mümkünse bir tek şilte isteyecek
Hulle bulmuşvari tenine sarar

Dilenci haddini bil yerinde dur
Cürmün itiraf et başın taşa vur
Sultandan istemek ister çok sabır
Gün gelir senin de hatırın sorar