Yüce Rabbimiz A’lâ suresinin 9’uncu ayetinde Peygamber Efendimize hitaben    فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَى   “Eğer öğüt fayda verecekse öğüt ver” buyurmuştur.

Kendilerine verilen öğüde karşı insanlar iki kısımdır: 
Öğüdü kabul edip ondan yararlananlar, 
Öğüdü kabul etmeyip ondan yararlanmayanlar. 

Ürün almak isteyen kimse önce tarlasının verimli yerini eker, oraya emek sarfeder, sonra çorak, verimsiz yerle meşgul olur.

İnsanları İslam'a davet eden, vaaz ve nasihatte bulunan kimse de önce kendisine kulak vererek anlatılanları dinleyip kabul etme, yararlanma istidadında olan kimselerle meşgul olur. 

İbn Kesîr, bu ayetten ilmin yayılması hususunda izlenecek yolun belirtildiğini kaydeder ve “ilim öğreten kimse ilmi, ehil olmayan kabiliyetsiz kimselere öğretmeye uğraşmamasın, ehil ve kabiliyetli kimselere öğretsin.” der. 

Matta İncil’inde Hz. İsa’nın şöyle dediği nakledilir:
لاَ تُعْطُوا الْقُدْسَ لِلْكِلاَب، وَلاَ تَطْرَحُوا دُرَرَكُمْ قُدَّامَ الْخَنَازِيرِ، لِئَلاَّ تَدُوسَهَا بِأَرْجُلِهَا وَتَلْتَفِتَ فَتُمَزِّقَكُمْ."
“Mukaddes olanı köpeklere vermeyin, incilerinizi de domuzların önüne atmayın ki onları ayakları altında çiğnemesinler ve dönüp sizi parçalamasınlar.” İncil, Matta 7/6

Değerli ve kıymetli şeyleri, onun değer ve kıymetini bilmeyenlere vermeyiniz, onu kötü yerlerde kullanırlar. İlmi de ehline, onunla amel edecek olanlara öğretiniz. 
Bir de kabiliyetsiz, istidadı olmayan kimselerle uğraşılmamalı, onlara ilim, sanat öğretmeye çalışılmamalı. Onlara ne kadar ilim ve sanat öğretmeye çalışılırsa çalışılsın, istidatları ne ise onu yaparlar.

İran’ın ünlü şair ve düşünür Şeyh Sa’dî: “Kabiliyeti olmayan/yeteneksiz kimseyi terbiye etmek, kubbe üzerinde ceviz durdurmak gibidir.” işin güçlüğüne dikkati çekmiştir.

Kültürümüzde nisan yağmurunun bereketli olduğuna inanılır. Anlatıldığına göre, nisan yağmurları yağarken bütün mahlûkat, o bereketten yararlanmak için ağızlarını açarmış, sadef, aldığı bir damlayı inciye çevirir, yılan ise zehire çevirirmiş.

Şair bu hususu ne güzel ifade etmiş:
Halkın istidadına vabestedir âsâr-ı feyz
Ebr-i Nisandan sadef durdâne, ef’i sem kapar. 

Yazımızı aşağıdaki beyitle noktalayalım:
Kâbiliyyet dâd-ı Hak’tır her kula olmaz nasîb
Sad hezar eylesen tedip bî edeb olmaz edîb..